Een ED visum voor Thailand biedt uitkomst aan mensen die een langere tijd in Thailand willen verblijven, zonder steeds elke keer het land in en uit te moeten gaan.
Dit zogeheten educational visum, afgekort ED visum, is een zeer populaire manier om langere tijd in Thailand te verblijven.
Aangezien ikzelf heb besloten om langere tijd in Thailand te verblijven was het tijd om een studie uit te kiezen en om het ED visum voor Thailand aan te vragen.
Uiteindelijk verliep het hele proces een stuk moeilijker dan verwacht en kwam ik zelfs in aanraking met de Thaise Immigratie dienst!
Waar dit artikel over gaat:
Studie in Thailand uitkiezen
Een ‘studie’ in Thailand is een vrij ruim begrip.
Als je aan de term studie denkt, dan denk je al gauw aan een serieuze major met belangrijke vakken, studiepunten en deadlines die gehaald moeten worden. Maar niets is minder waar.
Gelukkig valt in Thailand onder de term studie ook iets simpels als een taalcursus.
Juist omdat het verkrijgen van een ED visum voor Thailand een populaire manier is om voor langere tijd in Thailand te verblijven zijn in de afgelopen jaren de taalcentrums de grond uitgestampt.
De een is wat minder dan de ander, maar ze hebben over het algemeen allemaal hetzelfde aanbod.
Bij de meeste taalcentrums kan je kiezen uit de volgende talen:
- Duits
- Engels
- Chinees
- Thais
Daarnaast kan je bij sommige centra ook nog een TEFL cursus doen.
Dit is een opleiding tot docent en hiermee krijg je een certificaat waarmee je op de meeste scholen Engelse les kan gaan geven.
Mijn keuze
Lange tijd heb ik zitten twijfelen welke taal ik zou gaan studeren, maar uiteindelijk is mijn keuze op het Thais gevallen.
Natuurlijk vielen Engels en Duits al gauw af.
Zonder arrogant over te willen komen ben ik ervan overtuigd dat mijn Engels op een goed niveau zit en buiten wat grammaticale aanpassingen er verder op dat gebied vrij weinig te leren valt.
Daarnaast trekt het Duits als taal mij totaal niet wat ervoor zorgde dat Chinees en Thais overbleven.
In het verleden heb ik al eens een taalcursus Chinees gedaan en hier heb ik ook met succes het eerste niveau (HSK1) van behaald.
Het zou dus een logische stap geweest zijn om hier verder op door te bouwen.
Buiten mijn achtergrond met de Chinese taal heb je er natuurlijk gewoon veel en veel meer aan dan aan het Thais.
Chinees begint echt een wereldtaal te worden in tegenstelling tot het Thais wat enkel alleen in Thailand wordt gesproken.
Bijna was de keuze dan ook op het Chinees gevallen, maar is de doorslaggevende factor geweest dat ik voor een langere periode in Thailand verblijf.
En als ik ergens langer verblijf dan wil ik ook met de lokale bevolking kunnen communiceren.
ED Visum voor Thailand aanvragen
Het aanvragen van het ED visum voor Thailand moet alleen wel gebeuren in een ander land.
Gelukkig heeft Thailand diverse buurlanden en hoef je dus niet helemaal terug naar Nederland.
Buurland Laos leent zich uitstekend voor het aanvragen van een Thais visum en mede hierdoor reizen er dagelijks veel mensen af naar Vientiane, de hoofdstad van Laos om hun visum daar aan te vragen.
De weg naar Vientiane toe
Vaak heeft de school waar jij je taalcursus gaat doen een service waarmee je samen met de school af kan reizen naar Laos voor het verkrijgen van het visum.
De kosten die mijn school hiervoor vroeg waren 7000 baht all-in.
Op zich een redelijke prijs, maar dan ga je met een minivan naar Laos wat ongeveer 12 uur duurt.
Vriendelijk bedankt, maar dan neem ik toch liever zelf het vliegtuig en betaal ik iets meer.
Voor een retourtje Bangkok (Don Muang) -> Vientiane betaalde ik 3630 baht. Al met al nog wel redelijk te doen.
Wat heb je nodig voor het aanvragen van een ED visum in Vientiane?
Voor het aanvragen van een ED visum in Vientiane heb je de onderstaande documenten nodig:
- Kopie van jouw visum voor Laos
*Deze krijg je bij binnenkomst in Laos, een zogeheten visa on arrival. De kosten hiervoor zijn 35 Amerikaanse dollars voor een inwoner van Nederland. Je kan deze 35 dollar ook in Thaise baht betalen de kosten voor het visum zijn dan 1500 Thaise baht.
- De papieren die je hebt meegekregen van jouw school
- Het adres waar je in Thailand verblijft
- 2000 Thaise baht voor het ED visum (Er kan alleen in Thaise baht betaald worden en niet in de lokale munteenheid de LAK)
- 2 pasfoto’s
- Optioneel: 100 baht om jouw visum aanvraag in te laten vullen door een schimmig uitziende spleetoog
- Optioneel: 1500 baht om een nog meer schimmig uitziende spleetoog jou flink wat plekken naar voren in de rij te doen verplaatsen (niet aan te raden)
Waar moet het ED visum voor aangevraagd worden?
Het visum moet in tegenstelling tot wat vele mensen denken niet bij de Thaise ambassade aangevraagd worden, maar bij het kantoor van het Thaise Consulaat in Vientiane.
Hiermee ben ik dus ongelofelijk de fout in gegaan en zo stond ik samen met nog een verdwaalde Pino heel stoer om kwart voor 8 voor de verkeerde locatie terwijl wij dachten dat we de eerste waren…
- Adres Thaise consulaat in Vientiane:
316 Rue Bourichane, Vientiane, Laos
- Openingstijden:
08:30- 11:30 voor het aanvragen
12:30-16:00 voor het ophalen
- Telefoonnummer:
06-40041980
Overal op internet werd met uitroeptekens beweert dat de maandagen het ergst zijn voor het aanvragen van een visum in Vientiane.
Er konden op een goede maandag zomaar zes tot zevenhonderd mensen een visum aanvraag kunnen komen doen.
Uiteindelijk waren het er die dag nog wel wat meer…
Voor een dichte deur bij de Thaise ambassade
Het goed bedoelde advies was dan ook: Zorg dat je omstreeks half acht bij de Thaise ambassade staat en de rij zal wel meevallen.
Met goede moed en het wel bedoelde advies in mijn achterhoofd stond ik die desbetreffende ochtend goed gehumeurd op en liep ik naar de Thaise Ambassade.
Omstreeks half 8 liep ik de Thaise ambassade binnen, maar daar trof ik echter helemaal niemand aan!
Was ik de eerste?
Buiten stond de beveiliger van het complex met de beste zorg van de wereld de plantjes water te geven.
Het zag er meer uit als een vrouw van midden dertig die haar pasgeboren kind borstvoeding aan het geven was en het deed dan ook bijna pijn om deze man in dit voor hem ogenschijnlijk belangrijk proces te moeten storen, maar ook ik had nog meer te doen en wilde het visa proces zo snel mogelijk achter de rug hebben.
Zorgvuldig tikte ik hem op de schouder en glimlachte hem toe.
Deze meneer keek mij aan en begon vervolgens druk met zijn handen te schudden en vele wegwerp gebaren te maken.
Dit had geen zin, even wild gebarend pakte ik mijn paspoort uit mijn zak en begon er voor zijn neus mee te zwaaien: Thai Embassay!?? VISA!????
Verwoed schudde hij het hoofd, rende zijn beveiligers hokje weer in en hield mij van een afstandje in de gaten met een focus die er meer aan deed denken dat er in plaats van een visa applicatie formulier minstens 6 kilogram dynamiet in mijn rugtas zat.
Dit schoot niks op zo… Ondertussen kwam er een andere verdwaalde reiziger aan en kreeg ik toch wel sterk het gevoel dat ik hier niet helemaal goed zat.
Precies op het moment dat ik naar een koffietentje toe wilde lopen voor een wifi verbinding kwam er een statige dame aanlopen. Ze zag mij en mijn hulpeloze compagnon staan en liep met flinke, statige passen naar de beveiliger toe.
Mijn Laotiaans is niet zo heel goed, maar ik kan met zekerheid zeggen dat deze meneer flink op zijn klote kreeg. Met de staart tussen zijn benen kwam de beste man zijn hokje weer uit en gaf mij het volgende papiertje:
De daadwerkelijke visum aanvraag
Eenmaal aangekomen bij het Thaise consulaat stond er inderdaad al een flinke rij.
Buiten worden alle tuk-tuks opgewacht door wat schimmig uitziende personen die jou aanbieden om voor 100 baht al jou papieren in te vullen. Natuurlijk leek mij dit een goed idee en dit heb ik dan ook maar laten doen.
Uiteindelijk stond ik om tien voor half negen in de rij om een nummertje te trekken en had ik deze rij voor me:
Officieel gaat het Thaise consulaat pas om half negen open…
Dit resulteerde in een twee uur durende wachtrij en mijn uiteindelijke nummer was 378.
Het proces zelf was vrij eenvoudig.
Jij geeft op de eerste dag jouw paspoort, met visum aanvraag en alle bijbehorende papieren af. Hiervoor krijg jij een nummertje.
Op dag 2 mag je dan aan de hand van hetzelfde nummertje weer jouw paspoort op komen halen en jouw visum betalen.
Terug naar Thailand
Na wat bezienswaardigheden te zijn afgegaan in Vientiane vond ik het wel weer tijd om terug naar Thailand te gaan.
Alles verliep vrij soepel totdat ik op het vliegveld langs de Thaise immigratie moest.
Ten eerste had half China besloten om allemaal tegelijkertijd naar Thailand te gaan wat resulteerde in een enorme rij.
Ten tweede kwam ik in aanraking met de Thaise immigratie dienst die niet stond te springen om mij weer in Thailand toe te laten.
Ze zijn ook overal hé
De aanraking met de Thaise immigratiedienst
Na een lange wachtrij van ongeveer een uur was ik dan eindelijk aan de buurt. Op dit punt kon ik niet wachten om naar de wc te gaan en wat te gaan eten.
Helaas dacht de desbetreffende dame achter de balie daar anders over.
Ze bladerde eens wat door mijn paspoort heen en keek mij toen, door over haar brilletje heen te kijken, strak aan.
Ik voelde de bui al hangen.. Mensen die over hun bril heen kijken terwijl ze jouw direct, strak in de ogen aankijken die beloven nooit wat goeds.
Goedbedoeld perste ik er nog een klein glimlachje uit maar het kwaad was al geschiedt.
Er volgde een voor mij compleet onverstaanbare vragenstroom in het Thais.
Dat verstond ik natuurlijk niet en vriendelijk vroeg ik haar dan ook of ze gewoon normaal Engels wou praten.
Het gesprek dat hierop volgde verliep ongeveer zo:
Patrick: Excuse me, can you repeat it in English please?
Douane dame: You speak Thai?
Patrick: No, that’s why I am asking for you to repeat it in English please.
Douane dame: You don’t speak Thai, you don’t study Thai!
Patrick: Well studying and speaking is not really the same.. I am starting a Thai course, yes.
Douane dame: Hmmpf you don’t speak Thai!
Patrick: No I am starting a course to learn Thai of course I don’t speak Thai yet.
Douane dame: You think I make joke!?
Patrick: No m’am I dont think so.
Douane dame: *Bladert door Paspoort samen met veel steungeluiden als: hmmm en hmppf
Douane dame: You follow me!
Gehoorzaam liep ik achter haar aan, maar wat had ik nou precies verkeerd gedaan?
Een Thais immigratiekantoortje
Op dit punt werd ik naar zo’n kribbig immigratie kantoortje geleidt die je normaal gesproken op de televisie ziet bij van die Australische vliegveld programma’s.
De vriendelijke dame overhandigde al mijn papieren aan haar leidinggevende en keek mij daarna nog eens venijnig aan.
Nu ging het spelletje verder alleen waren we een stapje hoger op de ladder terecht gekomen.
Echter had ik geen enkel moment het idee dat er wat mis was en deze dame leek me de verkeerdste nog niet.
Lief glimlachend keek ik haar eens aan waarop ze alleen maar zei: You wait me here!
Er werd me een stoel aangewezen en na een tijdje te hebben gewacht kwam dezelfde dame weer naar binnen om mij vervolgens weer naar buiten te begeleiden met eveneens dezelfde mededeling: You wait me here!
Oke wat jij wilt…
Na een tijdje kwam ze dan eindelijk en gelukkig ging ze gelijk te keer.
Opper Douane dame: So, you speak Thai!?
Patrick: No, I am going to start a language course
Opper Douane dame: You got money!?
Patrick: Of course I got money but I don’t think that I need money for studying a language.
Opper Douane dame: No you need money, this big problem!
Patrick: Okay, so what’s the problem?
Opper Douane dame: This called visa run! You stay to many times.
Patrick: Just 2 times one time in 2016 and recently in September
Opper Douane dame: No, to many!
Patrick: One is from 2016
Opper Douane dame: 2016….
Opper Douane dame: Show me your money!
Patrick: My money is in my bank
Opper Douane dame: Show me your bank account!
*op dit moment gaf ik geen reactie, maar keek ik haar alleen maar stomverbaasd aan, het leek me beter om onder geen enkele voorwaarde mijn bankrekening te laten zien.
Opper Douane dame: What your addres Thailand?
Patrick: *Geeft adres
Opper Douane dame: No you don’t stay there!
Patrick: I am pretty sure I do…
Opper Douane dame: You don’t study Thai you just go visum
Patrick: No I am going to study
Opper Douane dame: No!
Patrick: Yes
Opper Douane dame: No!
Patrick: Why not?
Opper Douane dame: You not study!
Patrick: I am going to study 100% *geeft verschillende motieven voor het leren van de Thaise taal
Opper Douane dame: Hmm 100%?
Patrick: 100%
Na nog een keer of zes door mijn paspoort te hebben gebladerd en verschillende aantekeningen op de computer te hebben gemaakt stempelde ze mijn papieren af en keurde mij verder geen blik meer waardig.
Stomverbaasd vroeg ik me af wat ik zojuist had meegemaakt, maar dit zou me een paar dagen later allemaal duidelijk worden.
Het ED visum een dekmantel voor een lang verblijf in Thailand
Om mijn inschrijving compleet te maken moest ik nog wel even langs de school waar ik mijn studie ging doen.
Toen alles geregeld was werd mij de volgende vraag gesteld:
School receptioniste: Sooo, you want to study?
Niet begrijpend keek ik haar aan…
Patrick: Umm sorry what?
School receptioniste: You want to study?
Patrick: Well it’s a language course isn’t it?
School receptioniste: Yea but do you really want to study?
Patrick: Of course, what kind of question is that?
De aap komt uit de mouw
Opeens werd het me allemaal duidelijk.
De reden dat er zoveel talenscholen zijn en dat het zo populair is, is niet omdat de mensen het zo leuk vinden om een andere taal te leren.
Het is een dekmantel om langere tijd in Thailand te verblijven zonder te studeren!
Toen dit kwartje viel begreep ik de dames bij de douane opeens volledig.
Er wordt op grote schaal misbruik gemaakt van het ED visum en de dames van de immigratie dienst wilden alleen zeker weten dat ik op een bepaald moment het land weer uit zou gaan.
Als je het mij vraagt is het een beetje dom om veel geld neer te leggen voor een taalcursus die je dan vervolgens niet gaan doen.
Maar aan de andere kant schuilt er ook weer weinig kwaad in.
Al het geld dat je uitgeeft terwijl je in Thailand bent gaat uiteindelijk tenslotte nog altijd naar Thailand toe…
ED visum voor Thailand aanvragen de conclusie
De conclusie die ik aan het einde van dit gehele avontuur toch wel kan trekken is dat het proces voor het verkrijgen van een ED visum in Vientiane vrij eenvoudig is, alleen is het alles eromheen dat het wat ingewikkelder maakt.
De beste tip die ik je dan ook mee kan geven aan de hand van mijn eigen avontuur is: Ga niet op maandag naar Vientiane voor je visum aanvraag!
Na wat rondgepraat te hebben in de wachtrij blijkt dat de woensdag de allerbeste dag is om jouw visum aanvraag in Vientiane te doen.
Het schijnt dat er op de woensdag gemiddeld niet meer dan 200 mensen een visumaanvraag komen doen.
Dat is dus 4 keer minder dan wat ik heb meegemaakt.
Verder is het natuurlijk raar dat mensen misbruik maken van de mogelijkheid om een ED visum te bemachtigen om vervolgens niet te gaan studeren. Je hoeft dus voor het verkrijgen van een ED visum eigenlijk niet eens echt de taal te gaan leren.
Onnodig om te zeggen dat ik dit absoluut wel ga doen.
Veel geld betalen om er vervolgens niets mee doen. Dat is een combinatie die niet echt samen gaat met een Hollandse knul.
Als ik ergens voor betaald heb, dan zal ik er gebruik van maken ook!
